Niepoprawny romantyk, zapomniana gwiazda muzyki – tak krótko można podsumować tego ciekawego lecz dziś odchodzącego w zapomnienie człowieka. Jego życie, choć krótkie, to obfitowało w sukcesy, tragedie, wielkie miłości i spektakularne upadki. 

Młodość i muzyka w tle od najmłodszych lat.

Andrzej Zaucha urodził się w 1949 roku w Krakowie, gdzie przeżył większość, że swojego krótkiego, 41-letniego życia. Piosenkarz miał styczność z muzyką praktycznie od urodzenia, ponieważ jego ojciec występował w zespołach grających na ślubach i wydarzeniach. Gdy Andrzej był starszy, pomagał czasem ojcu w pracy, tak nauczył się grać i śpiewać. 

Sukcesy Zauchy.

Piosenkarz profesjonalnie zaczął się udzielać w zespole Dżambie, z którym występował na festiwalach i nagrał pierwszy kawałek pod tytułem „Wołanie o słońce”. Był członkiem jeszcze kilku zespołów, z którymi występował nawet zagranicą. Solowy debiut zaliczył w 1980 roku. Był bardzo płodnym artystą – nagrał 7 albumów studyjnych, występował z wieloma artystami np. z Ewą Bem, Jerzym Dobrzyńskim. Nagrał nawet czołówkę do animowanej wieczorynki dla dzieci „Gumisie”. 

Tragiczne życie prywatne. 

Piosenkarz okazał się prawdziwym romantykiem. Mimo popularności był monogamistą, żonaty z jedną kobietą Elżbietą, która zmarła z powodu wylewu w 18989 roku. Andrzej Zaucha bardzo przeżył śmierć żony. Mimo córki, którą razem mieli, czuł się niezwykle samotny i opuszczony. Niedługo po tym poznał Zuzannę Leśniak, ambitną 26 letnią aktorkę, z którą wdał się w romans. Oboje zostali zastrzeleni przez zazdrosnego męża Leśniak.